در سال‌های اخیر، بحث‌های فزاینده‌ای در مورد مزایا و معایب کشاورزی ارگانیک در مقابل کشاورزی معمولی وجود داشته است. هر دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین این دو در نهایت به ارزش ها و اولویت های شخصی بستگی دارد.
کشاورزی ارگانیک روشی از کشاورزی است که بر فرآیندها و تکنیک های طبیعی برای رشد محصولات زراعی و پرورش حیوانات متکی است. این شامل استفاده از کمپوست و کودهای طبیعی، چرخش محصولات زراعی و تمرین تنوع محصولات برای حفظ سلامت خاک و تنوع زیستی است. کشاورزان ارگانیک همچنین از استفاده از آفت‌کش‌های مصنوعی و ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی (GMOs) اجتناب می‌کنند و در عوض روش‌های کنترل آفات طبیعی و بذرهای غیر GMO را انتخاب می‌کنند.
یکی از مزایای اصلی کشاورزی ارگانیک این است که برای محیط زیست بهتر است. با اجتناب از مواد شیمیایی مصنوعی و ترویج تنوع زیستی، کشاورزان ارگانیک به محافظت از خاک، آب و هوا در برابر آلودگی کمک می کنند. کشاورزی ارگانیک همچنین باعث ارتقای اکوسیستم های سالم و کاهش تاثیر منفی کشاورزی بر حیات وحش و زیستگاه های طبیعی می شود.
علاوه بر این، کشاورزی ارگانیک اغلب به عنوان یک گزینه سالم تر برای مصرف کنندگان دیده می شود. محصولات ارگانیک بدون آفت‌کش‌ها و کودهای مصنوعی کشت می‌شوند که می‌توانند بقایایی روی مواد غذایی باقی بگذارند و اثرات منفی بر سلامتی داشته باشند. کشاورزی ارگانیک همچنین تمایل به تولید محصولاتی دارد که دارای مواد مغذی و آنتی اکسیدان های ضروری بیشتری هستند و آنها را به گزینه ای مغذی تر برای مصرف کنندگان تبدیل می کند.
از سوی دیگر، کشاورزی متعارف روش سنتی‌تر کشاورزی است که برای به حداکثر رساندن محصول به مواد شیمیایی مصنوعی و ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی متکی است. کشاورزان معمولی برای کنترل آفات، افزایش حاصلخیزی خاک و جلوگیری از علف های هرز از آفت کش ها، کودها و علف کش های مصنوعی استفاده می کنند. این می تواند منجر به بازده محصول بالاتر و هزینه های کمتر برای کشاورزان شود و در برخی موارد کشاورزی معمولی را به گزینه ای سودآورتر تبدیل کند.
با این حال، کشاورزی معمولی مجموعه ای از معایب خود را دارد. استفاده زیاد از مواد شیمیایی مصنوعی در کشاورزی معمولی می تواند منجر به فرسایش خاک، آلودگی آب و از بین رفتن تنوع زیستی شود. استفاده بیش از حد از آفت کش ها و کودها همچنین می تواند به توسعه آفات و علف های هرز مقاوم کمک کند و چرخه ای از وابستگی به مواد شیمیایی ایجاد کند که می تواند برای محیط زیست و سلامت انسان مضر باشد.
در نتیجه، انتخاب بین کشاورزی ارگانیک و کشاورزی متعارف در نهایت به اولویت ها و ارزش های فردی بستگی دارد. در حالی که کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست بهتر است و مزایای سلامتی را برای مصرف کنندگان به ارمغان می آورد، همچنین می تواند از نظر عملکرد محصول گران تر و کارآمدتر باشد. از سوی دیگر، کشاورزی متعارف، عملکرد بالاتر و هزینه های کمتری را برای کشاورزان ارائه می دهد، اما خطرات زیست محیطی و بهداشتی قابل توجهی را به همراه دارد. در نهایت، بهترین رویکرد ممکن است ترکیبی از هر دو روش، بهره‌گیری از مزایای کشاورزی ارگانیک و در عین حال ترکیب بخشی از کارایی و بهره‌وری کشاورزی مرسوم باشد.