بیماری های گیاهی می تواند تهدید قابل توجهی برای کشاورزی و محیط زیست باشد و باعث تخریب محصولات و گونه های گیاهی بومی شود. برخی از بیماری های گیاهی به ویژه خطرناک هستند و می توانند تأثیر گسترده ای بر اکوسیستم ها و اقتصاد داشته باشند.
یکی از شناخته شده ترین و مخرب ترین بیماری های گیاهی بیماری دیررس سیب زمینی است که توسط پاتوژن اوومیست Phytophthora infestans ایجاد می شود. این بیماری در اواسط قرن نوزدهم منجر به قحطی سیب زمینی ایرلندی شد که منجر به مرگ بیش از یک میلیون نفر و مهاجرت میلیون ها نفر دیگر شد. بلایت دیررس همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی برای تولیدکنندگان سیب‌زمینی در سراسر جهان است، زیرا در صورت عدم کنترل می‌تواند باعث از بین رفتن سریع و کامل محصول شود.
یکی دیگر از بیماری های خطرناک گیاهی سبز شدن مرکبات است که به نام Huanglongbing (HLB) نیز شناخته می شود، درختان مرکبات را تحت تأثیر قرار می دهد و توسط باکتری به نام Candidatus Liberibacter ایجاد می شود. HLB صنایع مرکبات را در بسیاری از نقاط جهان از جمله فلوریدا و برزیل ویران کرده است که منجر به زیان اقتصادی قابل توجهی برای تولیدکنندگان شده است. درختان آلوده میوه های کوچک و تلخ تولید می کنند و در نهایت می میرند و تهدیدی جدی برای صنعت مرکبات به شمار می روند.
پژمردگی فوزاریوم یک بیماری قارچی است که طیف وسیعی از گونه های گیاهی از جمله گوجه فرنگی، موز و پنبه را درگیر می کند. قارچ Fusarium oxysporum سیستم آوندی گیاهان را آلوده کرده و باعث پژمردگی، زردی و مرگ می شود. پژمردگی فوزاریوم می تواند سال ها در خاک باقی بماند و کنترل و جلوگیری از شیوع بیماری را دشوار می کند.
سفیدک پودری یکی دیگر از بیماری های رایج گیاهی است که در صورت عدم درمان می تواند خطرناک باشد. این بیماری قارچی طیف وسیعی از گیاهان از جمله گل رز، انگور و کدو را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث رشد سفید و پودری روی برگ ها و ساقه ها می شود. عفونت های شدید می تواند منجر به توقف رشد، کاهش عملکرد و حتی مرگ گیاه شود.
برای پیشگیری و مدیریت بیماری‌های خطرناک گیاهی، پرورش‌دهندگان می‌توانند استراتژی‌های مدیریت یکپارچه آفات، از جمله تناوب زراعی، بهداشت، و استفاده از گونه‌های مقاوم به بیماری را اجرا کنند. تشخیص زودهنگام و تشخیص دقیق برای کنترل بیماری های گیاهی و به حداقل رساندن تأثیر آنها بسیار مهم است. تحقیقات در زمینه توسعه محصولات مقاوم به بیماری و شیوه های مدیریت پایدار بیماری برای کمک به حفاظت از سلامت گیاهان و تضمین امنیت غذایی برای نسل های آینده ادامه دارد.